«میلیون ها سال پیش موهبت حیات به ما انسان ها بخشیده شد»

اما نکته قابل تامل اینست که از آن زمان تا کنون، انسان چه بر سر کره خاکی آورده است، یا بهتر است بگوییم چه بر سر محل زندگی خودش آورده است. ما با خلق تکنولوژی به فکر ایجاد راحتی برای انسان ها بودیم ولی غافل از اینکه، با خلق فناوری های پیشرفته، بیشترین آسیب را به روابط بین انسانها با همدیگر و تعامل انسان با حیوان و طبیعت پیرامون او و به ویژه کسب و کارهای موجود زده ایم.

از داستان های علمی تخیلی ژولورن تا حدود یک دهه پیش، داستان های مختلفی از یک هوش برتر و آگاه شنیده ایم که به نوعی ابرانسان بودن را تداعی کرده است. اما در دهه اخیر فناوری یادگیری ماشین و یادگیری عمیق باعث شده تا شرکت های بزرگ با سرعت سرسام آوری به سمت هوش مصنوعی و سیستم های ابرماشینی حرکت کنند.

اما آیا هوش مصنوعی همراه انسان در رسیدن به آرزوهای او است. همان چیزی است که همیشه در رویای نویسندگان کتابهای علمی تخیلی و کارگردان های فیلم های هالیوودی پرورش داده شده است.

اخیراً جمعی از بزرگان عرصه فناوری اطلاعات و نام آوران تکنولوژی های پیشرفته از جمله ایلان ماسک (مالک غول های بزرگی چون اسپیس ایکس و تسلا)، استیو وزنیاک (از مدیران ارشد اپل)، جان تالین (یکی از مالکین شبکه اجتماعی و ارتباطی اسکایپ) و اندرو یانگ (سیاست مدار امریکایی) در بیانیه ای مشترک، خطر توسعه سریع هوش مصنوعی را یادآور شدند و در اظهارنظر مشترک اعلام داشتند که؛ تمامی مراکز پژوهشی مربوط به توسعه هوش مصنوعی می بایست «تعلیم سیستم‌های هوش مصنوعی قوی‌تر از جی بی تی چت (GPT-4( را در اسرع وقت و حداقل به‌مدت حداقل شش ماه متوقف نمایند.»، چرا که امضاء کنندگان این بیانیه معتقدند؛ سرعت رشد هوش مصنوعی و رشد افسارگسیخته تولید ابرماشین ها خطرات جبران ناپذیری برای آینده بشریت خواهد داشت که هیچ انسانی توانایی درک، پیش بینی و یا کنترل آن را ندارد.

انستیتوی "آینده‌ی زندگی" به عنوان منتشر کننده نامه آقای ماسک و همکاران وی، معتقد است که؛ آزمایشگا‌ه‌های هوش مصنوعی و کارشناسان توسعه دهنده این تکنولوژی در ماشین ها، بایستی قاطعانه روند توسعه‌ی هوش مصنوعی را کند تر کرده و در اقدامی مشترک، پروتکل‌های امنیتی قابل کنترل تری را برای توسعه‌ی هوش مصنوعی تصویب کرده و در تمامی کشورها و پژوهشگاه های جهان به اجرا درآورند.

این در حالی است که بسیاری از شرکت های بزرگ مانند؛ مایکروسافت، گوگل، آمازون، Open AI و … سرمایه گذاری های هنگفتی بر روی پروژه های یادگیری عمیق ماشین انجام داده اند و در این رقابت غیرقابل کنترل، قصد دارند از آن برای کنترل سلایق بشر و تطبیق خواسته ها و تقاضاهای انسانی استفاده نمایند. سلایقی همچون نحوه سرمایه گذاری در بازارهای مستعد، بانکها و شیوه های نوین پرداخت، خریدها و فروش ها، خوردن غذا و حتی ترددهای روزانه تک تک افراد جامعه، استفاده نمایند.

در این میان فیلسوفان و جامعه شناسان برتر و محققین نامدار در حوزه علوم انسانی و شناخت انسان نیز بر این باورند که؛ انسان با سرعت باورنکردنی به سمت نابودی کره زمین و آرمان های اولیه خود پیش می رود. آرمان هایی که متاسفانه با موضوعاتی همچون؛ پیداکردن کریستال های آب بر روی کره ماه و یا تحقیق و تفحص برای یافتن نشانه های زندگی در کره مریخ پوشش داده می شوند. واقعیت اینست که تاکنون انجمن های دوست دار کره زمین نیز مغلوب بازی سیاستمداران و دولتمردان کشورهای ناقض پیمان هایی همچون پیمان کاهش تولید گازهای گلخانه ای شده و به اهداف مردم نهادی خود در NGO های بین المللی نرسیده اند.